Δόμνα Σαμίου: η Μούσα της Ελληνικής παραδοσιακής μουσικής

 Σε μια εποχή μου αμφισβητούμαστε πολιτιστικά και πολιτισμικά, είναι τόσο σημαντικό να επαναπροσδιορίσουμε την ύπαρξη μας (τόσο ατομικά, όσο και συλλογικά) και να επανεκτιμήσουμε τους πολιτιστικούς μας θησαυρούς και την μοναδική μας παράδοση.
  Όταν λοιπόν μιλάμε για παραδοσιακή μουσική, στο μυαλό αμέσως μας έρχεται η Δόμνα Σαμίου..  Μια γυναίκα με αδιαμφισβήτητο ταλέντο και μεγάλη πολιτιστική προσφορά.

  Γεννήθηκε στις 12 Οκτωβρίου του 1928 στην Καισαριανή της Αθήνας από γονείς πρόσφυγες της Μικράς Ασίας. Η μουσική της Μικράς Ασίας την στιγμάτισε και τα πρώτα της ακούσματα όπως έχει δηλώσει η ίδια, ήταν εκείνα που έφεραν και διέδωσαν οι πρόσφυγες.  Μεγαλώνοντας διδάχθηκε βυζαντινή μουσική και άρχισε να μελετά σε βάθος το παραδοσιακό δημοτικό τραγούδι.
  Το 1971 συνεργάζεται με την Ελληνική Τηλεόραση για μια σειρά μουσικών ντοκιμαντέρ με το τίτλο " Μουσικό Οδοιπορικό". Από την διαδικασία αυτή βοηθήθηκε ώστε να αποκτήσει πλούσιο και βαρυσήμαντο μουσικό υλικό με απώτερο στόχο την διαφύλαξη του ελληνικού παραδοσιακού τραγουδιού.

Δίσκοι της κυκλοφόρησαν σε Ελλάδα, Γαλλία και Σουηδία και οι Έλληνες τόσο της ενδοχώρας όσο και της ομογένειας την λατρεύουν. Η Δόμνα Σαμίου παρουσιάστηκε και έδωσε συναυλίες σε πολλές χώρες και πόλεις της Ευρώπης, της Αμερικής και της Αυστραλίας.

Έως και σήμερα συνεχίζει το έργο της σχετικά με την έρευνα και την καταγραφή της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής

Η εμπεριστατωμένη γνώση της πάνω στο αντικείμενο της δημοτικής παράδοσης του ελληνικού τραγουδιού, η πρωτοπορία της θεματολογίας της, η πολύχρονη πείρα της και η ακρίβεια στην απόδοση των λεκτικών ιδιομορφιών και του ύφους του τραγουδιού της κάθε περιοχής, την καθιστούν μοναδική στον τομέα της.

Μία πολύ ενδιαφέρουσα ερασιτεχνική  συνέντευξη της Δόμνας Σαμίου σε μαθητές της Γ' γυμνασίου Κρυονερίου.


πηγή άρθρου : el.wikipedia.org

Το Καρναβάλι του Βορρά - Ραγκουτσάρια 2012

   Νομίζω ότι όποιος δεν το έχει ζήσει δεν μπορεί να το αντιληφθεί! Τα λόγια περισσεύουν και το μόνο που χρειάζεσαι είναι ένα μπουκάλι κρασί ανά χείρας και καλή διάθεση! Μικροί και μεγάλοι ξεχύνονται στους δρόμους της Καστοριάς και χορεύουν υπό τους ήχους των μουσικών κομπανιών! Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο λάτρεψα τον ήχο του "Να 'ταν η Χαρά Οικόπεδο" μέσα από την έντονη βαλκανική επιρροή που χαρακτηρίζει γενικά το όλο κλίμα αυτού του εθίμου. 


  Ενδιαφέρον όσον αφορά το τελευταίο παρουσιάζει η ποικιλία των μουσικών οργάνων, που εκτός από τα παραδοσιακά (ζουρνάδες, γκά'ι'ντες κ.α.), από τις πρώτες δεκαετίες του αιώνα μας προστέθηκαν τα λα'ι'κά "τακούμια", κρουστά και κυρίως πνευστά, χάλκινα όργανα, κατάλοιπα των μεγάλων στρατιωτικών μπάντων που κατά καιρούς περνούσαν από την πόλη. Η αναλογία με τις μεγάλες μπάντες πνευστών της Νέας Ορλεάνης στις Η.Π.Α., που δημιούργησαν την ορολογία και το παγκόσμια καθιερωμένο μουσικό είδος της τζαζ, είναι εμφανής.

Τα Ραγκουτσάρια γιορτάζονται 6,7,και 8 Γενάρη και  αποτελούν απομεινάρι του γνήσιου ελληνικού καρναβαλιού. Δεν έχει καμία σχέση με το ξενόφερτο καθιερωμένο καρναβάλι της αποκριάς. 


 Είναι μια εμπειρία που έζησα για πρώτη φορά φέτος (2012) και ανεπιφύλακτα προτείνω σε όλους! Αξίζει να  κάνετε μερικές οικονομίες και να ζήσετε αυτό το τόσο ιδιαίτερο τριήμερο σε μια εξίσου ιδιαίτερη πόλη όπως η πανέμορφη Καστοριά! 

"Λίμνη Καστοριάς"

"Ο Χάρτης της Λωξάντρας" - Εκπαιδευτικό πρόγραμμα, Μυτιλήνη 2011

  Τον Ιούνιο του 2011 μια ομάδα φοιτητών του τμήματος Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου και της κατεύθυνσης Μουσειολογία, σχεδίασαν και υλοποίησαν ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα στα πλαίσια του μαθήματος "Ειδικά Ζητήματα Μουσειοπαιδαγωγικής".
 Το όλο πρόγραμμα σχεδιάστηκε και στηρίχθηκε πάνω σε πέντε (5) σημαντικά μνημεία της Μυτιλήνης και εφαρμόστηκε στα Κ.Α.Π.Η της οδού Ερμού. Ήταν μια έξυπνη ανταλλαγή βιβλιογραφικών γνώσεων και βιωματικών εμπειριών που πάνω απ' όλα είχε στόχο να ψυχαγωγήσει τους συμμετέχοντες.
  Η διάρκεια σχεδιασμού και υλοποίησης διήρκεσε τρεις μήνες μέχρι το τελικό αποτέλεσμα που στην ουσία ήταν δυο συνεδρίες στον χώρο των Κ.Α.Π.Η  και ενδιάμεσα ο διαδραστικός περίπατος στα πέντε μνημεία. Αφορμή για τον περίπατο αυτό αποτέλεσαν τα υπάρχοντα ενός υποτιθέμενου παλιού σεντουκιού που "ανακάλυψαν" οι φοιτητές. Ανάμεσα σε αυτά τα υπάρχοντα το σημαντικότερο όλων: ένας παλιός χάρτης με την υπογραφή "Λωξάντρα Αμπατζή", πάνω στον οποίο ήταν σημειωμένα τα πέντε επιλεχθέντα μνημεία.

 Τα μνημεία αυτά επιλέχθηκαν από τους φοιτητές και την διδάσκουσα καθηγήτρια Αλεξάνδρα Μπούνια, με γνώμονα την θεματική ενότητα που θα μπορούσε να αναπτυχθεί σε καθένα από αυτά ξεχωριστά. Επίσης ρόλο σε αυτό έπαιξε και το γεγονός ότι ο περίπατος αυτός θα έπρεπε να είναι μία σχετικά μικρή απόσταση λαμβάνοντας υπ'όψιν την ηλικία των συμμετεχόντων του Κ.Α.Π.Η. Έτσι επιλέχθηκαν: 1) Το Τζαμί Μυτιλήνης, 2) Η Μητρόπολη, 3) Η Ερμού, 4) Το παλιό Παρθεναγωγείο και 5) Ο Ναός του Άγιου Συμεών.

 Σε καθένα από αυτά τα μνημεία τα μέλη του προγράμματος "ανακάλυπταν" ένα κρυμμένο αντικείμενο της Λωξάντρας ή μία σκισμένη σελίδα από το ημερολόγιο της. Έτσι εξελίσσονταν η ιστορία της ζωής της μικρασιάτισσας άγνωστης γυναίκας ενώ παράλληλα ο διάλογος και η ανταλλαγή γνώσεων επικεντρώνονταν και στην ιστορία των μνημείων.

"Ο Χάρτης της Λωξάντρας" έληξε με την προβολή μιας ερασιτεχνικής ταινίας μικρού μήκους που παρουσίαζε τον διαδραστικό περίπατο τόσο σε όσους συμμετείχαν σε αυτό όσο και σε όσους δεν μπορούσαν να συμμετέχουν λόγω προβλημάτων υγείας.

Μία αποσπασματική περίληψη της ταινίας παρουσιάζεται εδώ: 

http://www.youtube.com/watch?v=u3ulUS-TrEE&feature=channel_video_title

Οι φοιτητές που σχεδίασαν το πρόγραμμα (από αριστερά προς δεξιά): Οικονομίδου Εύη, Γορανίτης Θάνος, Ραφαήλ Πατσατζής (πάνω), Λαγός Κωνσταντίνος, Παυλίδης Πάρις (πάνω), Χατζηστέργου Γιασεμή, Βουμβουλάκη Κυριακή, Μπουρνιά Νατάσα και Κατσιρέλλος Μάριος.

Θόδωρος Αγγελόπουλος: Καλό ταξίδι ... "στις άλλες Θάλασσες"..

    Στις 24 Ιανουαρίου του 2012 και σε ηλικία 76 ετών έφυγε από την ζωή ο μεγάλος Έλληνας δημιουργός Θόδωρος Αγγελόπουλος , μετά από σοβαρό τραυματισμό (από διερχόμενη μοτοσυκλέτα) κατά το διάλειμμα των γυρισμάτων της νέας του ταινίας "Η άλλη θάλασσα". Νοσηλεύτηκε σε νοσοκομείο του Φαλήρου αλλά δυστυχώς άφησε την τελευταία του πνοή το ίδιο κιόλας βράδυ.

 Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1935. Έκανε νομικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, τις οποίες εγκατέλειψε πριν πάρει το πτυχίο του. Το 1961 έφυγε στο Παρίσι, όπου αρχικά παρακολούθησε στη Σορβόννη μαθήματα γαλλικής φιλολογίας και φιλμογραφίας, καθώς και μαθήματα εθνολογίας και στη συνέχεια μαθήματα κινηματογράφου στη Σχολή Κινηματογράφου IDHEC και στο Musée de l' homme. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1964 και μέχρι το 1967 εργάστηκε ως κριτικός κινηματογράφου στην εφημερίδα Δημοκρατική Αλλαγή. 

    Με τον κινηματογράφο άρχισε να ασχολείται το 1965 και το 1968 παρουσίασε την πρώτη του μικρού μήκους ταινία, Εκπομπή , στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Το 1970, η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, Αναπαράσταση, κέρδισε το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, καθώς και άλλες διακρίσεις στο εξωτερικό, και σηματοδότησε την αυγή του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου. Έκτοτε, οι ταινίες του έχουν συμμετάσχει σε πολλά διεθνή φεστιβάλ και έχει κερδίσει πολλά βραβεία, τα οποία τον καθιέρωσαν παγκοσμίως ως έναν από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες του σύγχρονου κινηματογράφου. Πολλά αφιερώματα που τιμούν τη δουλειά του Θόδωρου Αγγελόπουλου έχουν πραγματοποιηθεί σ' όλο τον κόσμο. Έχει αναγορευθεί επίτιμος διδάκτορας των Πανεπιστημίου των Βρυξελλών, του Πανεπιστημίου X Ναντέρ (Nanterre) στο Παρίσι και του Πανεπιστημίου του Έσσεξ (Essex). Μαζί με τον Βασίλη Ραφαηλίδη υπήρξε συνιδρυτής του περιοδικού Σύγχρονος Κινηματογράφος.

Φιλμογραφία:

1968 "Η Εκπομπή" (μικρού μήκους)
1970 "Αναπαράσταση" 
1972 "Μέρες του 36' "
1975 "Θίασος"
1977 "Οι Κυνηγοί" 
1980 "Ο Μεγαλέξανδρος"
1983 "Αθήνα επιστροφή στην Ακρόπολη" (τηλεταινία)
1984 "Ταξίδι στα Κύθηρα"
1986 "Ο Μελισσοκόμος"
1988 "Τοπίο στην Ομίχλη"
1991 "Το Μετέωρο Βήμα του Πελαργου"
1995 "Το βλέμμα του Οδυσσέα"
1998 "Μια Αιωνιότητα και μια Μέρα" ( Χρυσός Φοίνικας 1998)¨
2003 "Τριλογία Ι. Το Λιβάδι που Δακρύζει"
2008 "Τριλογία ΙΙ. Η Σκόνη του Χρόνου"
2012 "Τριλογία ΙΙΙ. Η Άλλη Θάλασσα" (σε εξέλιξη)

 Μέσα από το μεγάλο έργο που άφησε πίσω του είναι σίγουρο ότι κέρδισε μια θέση στην αιωνιότητα.. Η "σκόνη του χρόνου"δε θα καλύψει ποτέ τη ζωή και το έργο του..